Aan de andere kant van de pas waren gewoon trappen! Belachelijk zeg. Ik vind dat eigenlijk maar niks, overal trappen maken. Dit maakt het nog touristischer, en alleen maar onnatuurlijker en gemakkelijker. Bergen moeten niet zo gemakkelijk zijn (niet dat je ondanks die trappen nog steeds de longen uit je lijf hijgt, hoor..)!
Na Renjo La, en de smerigste spaghetti ooit (gatverdamme, een soort roze saus was het?! niet te vreten, maar ik was bijzonder hongerig...) doorgelopen naar Maralun. Hier een eenvoudige maar erg fijne lodge gevonden. We waren de enige gasten, en dus hebben we 's avonds gegeten met de eigenaren en kids in de keuken. Ze hadden 2 zoontjes, 3 en 8 jaar oud. De jongste, Angdowa Sherpa, was echt super lief. Klein lief menneke, en mijn Gorrilapod (tripod voor mijn camera) was het perfecte speelgoed voor hem. Wat me ook opviel was dat een van zijn speelgoedjes een klein autotje was. In Maralun kunnen helemaal geen auto's rijden. Dit jongetje heeft hoogstwaarschijnlijk nog nooit een auto gezien, maar toch speelt hij er mee! Zijn andere speelgoed bestond uit een leeg Primagaz gastankje en een tennisbal. Hij vermaakte zich kostelijk. De Dal Bhat smaakte hier goed en Maralun was top. De volgende morgen zullen we met vader en zoon richting Thame en Namche lopen.
Everest en Lhotse
Uitzicht vanaf Renjo La
Yam en ik op Renjo La
Vlaggetjes opgehangen, en Yam chilled hem behoorlijk
Maralun - 4200 meter boven zeeniveau
Geen opmerkingen:
Een reactie posten