zondag 24 januari 2010

07 DEC 2009 = Ranipauwa - Jomsom

Vandaag zijn we van Ranipauwa naar Jomsom gelopen. We wilden hier eigenlijk meteen de bus nemen naar Tatopani, maar we waren te laat. Helaas! Verplicht rustdagje, zo zie ik het maar.

De weg naar Jomsom was eigenlijk mooier dan verwacht. Ik liep weer samen met Jamie en Justin, en Yam had een flink tempo gezet. Opeens werd het bijna woestijnachtig. Zo vreemd hoe snel de vegetatie kan veranderen! Het was ook weer een enorm stuk wijder geworden, heel mooi wel. Het leek soms wel Afghanistan! Paar AK47's erbij en klaar is Kees! Afijn, ik kan me wel voorstellen dat Upper Mustang, waar we aan voorbij liepen, heel mooi is. Jammer dat de permit zo ontzettend duur is..

Afijn, beetje babbelen steeds en in no-time waren we in Jomsom.

Jomsom - 2720 meter boven zeeniveau


That's what I meant with wide landscapes..

zaterdag 2 januari 2010

06 DEC 2009 = High Camp = Muktinath/Ranipauwa

Vannacht best aardig gelopen, beter dan gisteren. Vannacht was het zo'n -2 in m'n kamer. Wel heel raar gedroomd, ging over indoor klimmen (jemig, zelfs m'n dromen gaan over klimmen?!). Maargoed, om 0400h ging mn wekker en stond ik op. Grappig is dat. Normalitair heb ik altijd moeite met opstaan, want je ligt zo lekker warm enzo, maar als ik in de bergen ben is het geen enkel probleem. Misschien door het vooruitzicht om een bijzonder mooi uitzicht te krijgen? Afijn. Snel mn tas verder ingepakt en een tsampa porridge naar binnen gewerkt. Even op Justin en Jamie gewacht en toen vertrokken.

Na 2 minuten liepen we al door het sneeuw en ijs, wat ons in eerste instantie enigzins vertraagde. Na 5 minuten vroeg Justin zich af of we wel de juiste equipment bij ons hadden. Ik heb hem maar ingehaald. Iedereen op zijn eigen snelheid is veiliger, beter. Al met al viel het wel mee, toen ik eenmaal in m'n bergversnelling zat. Na 2 uur en 5 minuten lopen waren we op de top van de pas. Vijfduizendvierhonderdzestien meter boven zeeniveau, min twaalf graden celcius, ongeveer 50 procent minder zuurstof, sneeuw, ijs, en gebedsvlaggetjes. I'm alive!
Op de top nog even gewacht of we iets van the English Boyz konden zien, maar nee. Later vertelde Jamie dat hij het uur rondom de top met een "brain splitting headache" had gelopen. Niet eens zijn tripod uitgeklapt! Gekkigheid.

Op de top foto's gemaakt, en toen een nieuw record gemaakt. Mijn hoogste nummer 1 ooit! En even een plasje plegen daar is nog knap lastig. Ik was een stukje om hoog gelopen (jaja), zo'n 5430 meter hoog. Het was nog steeds min twaalf, en met handschoenen aan je broek los doen, je tussenbroek losmaken, je boxer etc. Naja. Het lukte wel, koud! Na ong 15 minuten op de pas zijn we weer afgedaald, in een ruk naar Phedi, op 4200 meter hoogte. Wat een geglibber hier zeg. Op sommige stukken zouden stijgijzers wel fijn geweest zijn eigenlijk. Ik denk dat deze pas een maandje eerder een stuk gemakkelijker was. Ijs, sneeuw, stenen, ijs met stenen, je kent het wel.

In Phedi even pauze gehad en daarna doorgelopen tot Ranipauwa. Dit is net na Mukthinath, een welbekend pelgrimsoord. Om ongeveer 11 uur liepen we de lodge binnen, een mooie tijd leek me zo. Zo'n 2 uur later begonnen de anderen binnen te druppelen.


Thorung La and the moon..two old friends.


Thorung La Pass, 5416m


Me at Thorung La

Ranipauwa - 3710 meter boven zeeniveau