dinsdag 17 november 2009

04 NOV 2009 = Gokyo - Renjo La - Maralun

We zitten in Maralun, op 4200 meter. Vandaag zijn we vanaf Gokyo over Renjo La (5390 m) geklommen. De mars naar Renjo La was behoorlijk pittig, omdat ik gewoon moe was van de afgelopen dagen. Het laatste stuk was behoorlijk steil, en de grond was los en stenig. Ik heb Yam uitgelegd dat ik eerst zou gaan, en dat als ik boven was hij kon komen. Dit om vallend gesteente (zeer grote kans) niet in contact met Yam te brengen. Het uitleggen duurde ongeveer 10 minuten (het leek wel op dat stuk uit The Holy Grail, met de soldaten op wacht die er niets van snappen) maar het lukte. Eenmaal boven floot ik op mn noodfluitje en Yam kwam eraan. Ik was de eerste boven die dag, en de tweede was een kok van een franse ploeg. Daarna kwam Yam. Prachtig uitzicht vanaf daar, werkelijk (letterlijk!) adembenemend. Schitterend uitzicht op Everest, en eigenlijk alle hoge pieken in de omgeving daar. Dit was minstens zo mooi als Kala Patthar. Eigenlijk mooier/fijner dan Cho La, omdat het er zo rustig was. Eindeloos foto's gemaakt, en vlaggetjes opgehangen. Dit was mijn laatste reeks vlaggetjes. Ze hangen nu op Chhukhung Ri - 5535 m, Kala Patthar - 5550 m, Cho La Pass - 5340 m, Gokyo Ri - 5357 m, Renjo La Pass - 5390 m. Missie geslaagd, me dunkt.

Aan de andere kant van de pas waren gewoon trappen! Belachelijk zeg. Ik vind dat eigenlijk maar niks, overal trappen maken. Dit maakt het nog touristischer, en alleen maar onnatuurlijker en gemakkelijker. Bergen moeten niet zo gemakkelijk zijn (niet dat je ondanks die trappen nog steeds de longen uit je lijf hijgt, hoor..)!

Na Renjo La, en de smerigste spaghetti ooit (gatverdamme, een soort roze saus was het?! niet te vreten, maar ik was bijzonder hongerig...) doorgelopen naar Maralun. Hier een eenvoudige maar erg fijne lodge gevonden. We waren de enige gasten, en dus hebben we 's avonds gegeten met de eigenaren en kids in de keuken. Ze hadden 2 zoontjes, 3 en 8 jaar oud. De jongste, Angdowa Sherpa, was echt super lief. Klein lief menneke, en mijn Gorrilapod (tripod voor mijn camera) was het perfecte speelgoed voor hem. Wat me ook opviel was dat een van zijn speelgoedjes een klein autotje was. In Maralun kunnen helemaal geen auto's rijden. Dit jongetje heeft hoogstwaarschijnlijk nog nooit een auto gezien, maar toch speelt hij er mee! Zijn andere speelgoed bestond uit een leeg Primagaz gastankje en een tennisbal. Hij vermaakte zich kostelijk. De Dal Bhat smaakte hier goed en Maralun was top. De volgende morgen zullen we met vader en zoon richting Thame en Namche lopen.


Everest en Lhotse


Uitzicht vanaf Renjo La


Yam en ik op Renjo La


Vlaggetjes opgehangen, en Yam chilled hem behoorlijk

Maralun - 4200 meter boven zeeniveau

Geen opmerkingen:

Een reactie posten