Wolf reist door Nepal: 05 NOV 2009 = Maralun - Thame

Zo. Vanochtend vroeg (half 7) vertrokken uit Maralun. Met twee Sherpa's dus. Wat hebben die een vaart zeg, niet normaal. Die mensen zijn natuurlijk ook 100% geacclimatiseerd, maar alsnog. De vader had 2 balen stro op zijn rug, en droeg die traditioneel via de band over zijn hoofd. Het zoontje had zn rugzakje met lunch en rende constant. Wat gingen die beentjes snel zeg, ik was er jaloers op. Even een wedstrijdje gedaan, en hij kon me prima bijhouden. Niet normaal. Hij moest 3 stappen zetten terwijl ik er 1 deed. Elke dag loopt hij 2 uur naar school toe ("I go to Thame school" - super lief) en loopt hij 2.5 uur terug. Dan komt hij thuis en krijgt hij Momo's van z'n moeder. Al snel volgt het avond eten (Dal Bhat - what else) en dan bed. En zo gaan de dagen voorbij. Respect hoor, een boel kinderen zouden dat in Nederland heeel hard vertikken.

In Thame ben ik Jakub en Michal uit Polen tegen het lijfgelopen. Prima gasten, en ze werden gesponsord door Petzl. Voor degenen die niet weten wat dat is: dit is een van de grootste bergsport merken ter wereld. Ze hadden Mera Peak (6550) al beklommen en waren nog meer van plan. Hopelijk doe ik later een Annapurna trek met een van hen. Ik kan veel van ze leren. Toen ik vroeg hoe ze het voor elkaar kregen dat ze werden gesponsord door een merk als Petzl kreeg ik het antwoord "I guess I am just really good at writing letters". Het jaar daarop waren ze nog een grote peak van plan, of ik hun team wilde joinen. Ik zei dat ik niet zo veel ervaring als hen had, maar dit maakte niets uit. Plus, je krijgt gratis Petzl spullen. Klinkt aanlokkelijk?

's Avonds in Namche naar een porters bar gegaan, en daar wat gegeten. Wat een chille prijzen. Ik vroeg om Momo's en dit bleken Meat Momo's te zijn. Normaal zou ik ditnooit doen, maar ik dacht what the heck en deed het. Ik was toch al in Namche.
Die avond heb ik dus maar even de WC van de lodge ondergekotst en voelde ik me echt bijzonder slecht. Morgen gaat het verder.